آموزش مونتاژ و اسمبل کامپیوتر
این دوره آموزشی بطور کامل روشهای نصب وراه اندازی و مونتاژ يك کامپيوتر شخصی (PC) را آموزش ميدهد و سپس به مباحث نرم افزاری مانند تنظيم Bios و نصب ويندوز و تنظيمات مربوط به آن ميپردازد.
مجتمع فنی ملی پایتخت برای اولین با در کشور اقدام به برگزاری کلاسهای آموزش مونتاژ و راه اندازی کامپیوتر های شخصی نموده است.
نحوه برگزاری دوره آموزشی مونتاژ کامپیوتر :
– آشنايي كامل با کلیه قطعات واجزای داخلی کامپیوترها
– آموزش نصب و جداسازي انواع قطعات سخت افزاري شامل : RAM , هارد دیسک , فلاپي درايوCD-ROM, DVD, Case, Modem, Motherboardو CPU هاي Socket و Slot, كارت صدا, كارت شبكه, كارت گرافيك, حسگر حرارتي, نصب كابلها, تنظيم جامپرها و …..
– آشنايي با صداهاي مختلف بلندگوي داخل کیس Case
– آموزش روش تنظيم اطلاعات Bios نوع Award وPhoenix
– آموزش پارتیشن بندی هارد دیسک توسط FDISK و ……
– آموزش استفاده از دستور فرمت Format
– آموزش كار با ديسكهاي Bootable
– آموزش کامل نصب انواع Windows و سایر سیستمهای عامل
– آموزش نصب فايلهاي درایور Driver در ويندوز
– شناسايي قطعات سخت افزاري بصورت تجربی در ويندوز
نصب CPU
اگر از یک CPU سوکت دار استفاده می شود : باید cpu را از لبه هایش در دست بگیریم و به گوشه های ردیف پین های آن نگاه کنیم , یک یا دو تا از گوشه ها باید پین های کمتری از بقیه داشته باشند . سپس به سوکت روی مادربورد نگاه می کنیم و گوشه هایی که مشابه با گوشه های تک cpu است را شناسایی می کنیم . سپس بازوی کوچک را بلند کرده و به نزدیک سوکت مادربورد برده و به ملایمت و آرامی , با هم خط کردن گوشه های مناسب و مقتضی , cpu را در سوکت قرار می دهیم . در هنگام داخل کردن cpu از فشار استفاده نمی کنیم . cpu باید به درستی در جای خود بلغزد و قرار گیرد . اگر این گونه نشد , اطمینان پیدا می کنیم که بازوی آزاد سازی سوکت کاملا بلند شده باشد و گوشه های تک cpu با گوشه های مربوطه در سوکت , تطابق داشته باشند .سپس بازو را به پایین فشار داده و مطمئن می شویم که آن را در جای درست خود چفت کرده ایم .
سپس فن cpu را اضافه می نماییم . برخی از کولر های cpu , نوارهای گرمایی از قبل تعبیه شده دارند که در جایی قرار دارد که در تماس با cpu است . اگر کولر از این گونه بود , هر گونه پوشش محافظ را جدا می کنیم ( معمولا نواری از پلاستیک آبی ) . اگر کولر نوار گرمایی متعلق به خود را نداشت , مقدارکمی از خمیر گرمایی را در وسط cpu پخش می کنیم ( خمیر گرمایی خیلی موثر تر از نوار گرمایی است , بنابراین اگر کولر نوار داشته باشد ممکن است کار بهتر این باشد که آن را جدا کنیم ) .کولر cpu را به سوکت , همان طور که در دستور العملهایش توضیح داده شده مرتبط می سازیم .
نصب حافظه
مادربوردها دو یا بیشتر اسلات های بلند دارند که معمولا نزدیک cpu هستند که مشابه پین های اتصالی طلایی بر روی حافظه های DIMM می باشند . باید توجه کرد که نمی توان انواع گوناگون RAM را ترکیب و تطبیق ساخت . نباید DIMM های PC133 و PC100 را با هم بکار برد و نباید حافظه ECC و non-ECC را با هم ترکیب ساخت . باید از کتابچه مادربورد کمک گرفت تا انواع حافظه هایی که مادربورد پشتیبانی می کند را مشخص ساخت . اما به هر حال غالبا می توان DIMM های حافظه ها با سایز های مختلف را با هم ترکیب ساخت .به عنوان مثال , اگر یک ۱۲۸MB PC133 NON-ECC DIMM و یک ۲۵۶MB PC133 NON-ECC DIMM داشته باشیم احتمالا می توانیم آن دو را با هم به کار گیریم . از کتابچه مادربورد استفاده می کنیم تا ببینیم چگونه DIMM های سایزهای مختلف را مرتب و بچینیم .
برای نصب حافظه , اطمینان پیدا می کنیم که ماردبورد بر روی سطح صافی قرار دارد و هیچ چیزی زیر آن قرار ندارد . هر سوکت DIMM یک قلاب ( گیره قفلی ) در هر انتهای آن خواهد داشت تا اتصال حافظه را وقتی درون آن قرار دارد مستحکم کند . به گیره های قفلی ضربه سبک و ناگهانی وارد می سازیم تا باز شوند. DIMM ها را یکی یکی وارد می سازیم . شکاف های بر روی لبه DIMM ها را با برآمدگی در سوکت DIMM مرتب می سازیم .فشار مساوی بر کل محل وارد می سازیم تا با صدای تیک شدیدی به جای خود بیفتد . هنگامی که DIMM را به داخل سوکت فشار می دهیم گیره های قفلی باید بسته شوند . قبل از اقدام بیشتر , اطمینان پیدا می کنیم که DIMM کاملا به جای خود وارد شده است و قفل ها بسته هستند .
مادربورد
کاور کیس را برداشته , در داخل آن باید یک بسته سخت افزار باشد , شامل پیچ های عریض , پیچ های باریک , برجستگی هایی از جنس برنج , واشرهای نایلونی قرمز رنگ و ضمائم دیگر .
قبل از آن که مادربورد را نصب کنیم , ابتدا باید کیس را با برداشتن هرگونه چیز قابل جابجایی که ورود را مشکل می سازد آماده سازیم . اگر از یک tower case استفاده می شود , آن را به کنار می خوابانیم . نگاهی به صفحه فلزی بزرگ در زیر آن می اندازیم . سوراخ های متعددی خواهد داشت , تعدادی از آن ها برای آن است که ما با برجستگی هایی برای پشتیبانی کردن مادربورد خود آن ها را پر سازیم . اگر مادربورد خود را از نزدیک چک کنیم , سوراخ هایی با حاشیه نقره ای خواهیم یافت .اغلب آن ها با سوراخ های برجسته در داخل کیس منطبق خواهند بود , به خاطر روشی که بر اساس آن کیس های ATX و برد ها استاندارد شده اند .
حداقل ۶ برجستگی را برای محکم کردن مادربورد به کار می گیریم و اطمینان پیدا می کنیم که هر برجسته برنجی که ما نصب می کنیم , با سوراخی در مادربورد انطباق دارد . نباید هر برجستگی که به طور کامل با مادربورد پوشانده می شود ( با سوراخ های آن انطباق ندارد ) را نصب کرد , زیرا تماس غیر صحیح بین مادربورد و کیس می تواند باعث سوء عمل و خرابی شود . از یک جفت انبردست برای پیچ دادن برجستگی های هر گوشه مادربورد و حداقل دو یا بیشتر برای پشتیبانی از وسط مادربورد یکی نزدیک اسلات AGP قهوه ای و دیگری در جهت مخالف , استفاده می کنیم . اگر خواستیم می توانیم از تعداد بیشتری استفاده کنیم سپس منطقه برجسته روی مادربورد را آماده می کنیم که پشت کیس می باشد که به سریال mobo , موازی , ps2 , USB و پورت های دیگر مربوط می شود . برخی از کیس ها صفحات پانچ شده ای دارند که قسمتی یا همه سوراخ های برجسته را می پوشانند . پانچ آن ها را جدا کرده و آن ها را دور می ریزیم . برخی از کیس ها یک صفحه برجسته جدا دارند که باید آن را به محکمی به درون محل قبل از وارد کردن مادربورد اضافه کنیم .
مادربورد را به درون کیس وارد می کنیم . مطمئن می شویم هیچ چیز زیر آن نیفتاده یا نلغزیده است . از لبه هایش آن را نگه می داریم . باید مواظب باشیم که آن را به کمک کولر cpu یا اجزاء برد نگیریم . اگر مواظب نباشیم ممکن است چیزی را بشکنیم . هماهنگ سازی برجستگی ها احتیاج به مهارت کمی دارد ولی باید به صبر و حوصله کار کنیم و به چیزی فشار وارد نکنیم . وقتی که مادربورد در جای خود است یک پیچ را ( عریض یا باریک , هر کدام را که برجستگی ها لازم دارند ) برای هر برجستگی همراه با یک واشر نایلونی به کار می بریم . هر پیچ را با یک یا دو دور چرخش می بندیم , اما هیچ کدام را محکم نمی کنیم تا وقتی که همگی آن ها را ببندیم . وقتی همه پیچ ها را نصب کردیم از اول همه پیچ ها را محکم می کنیم , سپس دسته کابل بزرگ تر پاور را از تغذیه پاور به سوکت بزرگ پاور روی مادربورد متصل می کنیم .
مادربورد های پنتیم ۴ دارای سوکت پاور دیگر و کوچکتری نیز هستند , به جهت اینکه پاورهای ATX جدید دارای یک کانکتور برای این مورد هستند .
اکنون یک بسته کوچک سیم پیدا می کنیم که از جلوی کیس بیرون زده و دارای کانکتورهای کوچکی است که دارای برچسب هایی مثل ” Power SW, ” و ” Power LED ” و ” hd led, ” و “Speaker” و احتمالا چیز های دیگری می باشد . بیشتر مادربوردها دارای قالب های کوچک پین مخصوص این کابل ها می باشد . کتابچه مادربورد دارای دیاگرامی است که نشان می دهد که هر کدام از این ها به کدام یکی تعلق دارد.
اتصال کارت گرافیک
بیشتر مادربود ها دارای كارت گرافیک آنبورد هستند كه روی خود مادر بورد می باشد كه اگر كارت گرافیك اكسترنال نداشته باشید می توانید از این كارت گرافیك آنبورد استفاده كنید
نصب وسایل ذخیره سازی
کیس ها ممکن است دارای چندین محل درایو باشند . بعضی از محل های درایو دارای صفحه های قابل جدا شدن در جلوی کیس هستند که به آن ها محل های External گفته می شود و در دو سایز هستند . ۵ اینچ برای قطعاتی مانند درایوهای CD-ROM و ۳ اینچ برای وسایل ذخیره سازی کوچکتر مانند فلاپی درایوها . کیس ها احتمالا چندین محل Internal 3 اینچی دارند که برای هارد دیسک ها در نظر گرفته شده اند . گاهی اوقات محل Internal نصب شده , قابل جابجایی است که نصب و محکم کردن هارد درایو را بسیار آسان می سازد . بعضی از کیس ها دارای ریل هایی هستند که به درایوها اضافه می شوند تا آن ها را کشویی کنند و براحتی در داخل کیس حرکت داده شوند .برای دریافت جزئیات بیشتر باید به مستندات کیس خود مراجعه کنید .
ابتدا ما هارد درایوهای IDE یا SATA را نصب می کنیم . بیشتر هارد درایوها دارای یک قالب جامپر در پشتشان نزدیک کانکتورها هستند . در لیبل آن ها , همچنین یک دیاگرام می باشند که توضیح می دهد که چگونه جامپرها را ست کنیم تا از خود درایو استفاده کنیم یا به عنوان درایو master یا slave روی یک IDE BUS . اگر ما یک هارد درایو داشته باشیم باید آن را به عنوان درایو single یا single/master ست کنیم . اگر دو تا داشته باشیم یکی را به عنوان master و دیگری را به عنوان slave ست می کنیم.
همچنان که قبلا گفته شد اگر ممکن باشد باید محل های درایو internal را در بیاوریم . اگر محل های کیس بیرون نمی آیند فقط دنبال محل internal مناسب و دم دست در داخل کیس می گردیم .اگر محلی در نزدیکی منبع پاور باشد سعی شود که از آن استفاده نشود , منبع پاور تولید گرما می کند و ما می خواهیم که هارددرایو تا آنجا که ممکن است خنک بماند . هارد درایو را داخل یک محل درایو internal می کنیم . بنابراین کانکتورها به سمت داخل قرار می گیرند , به سمت مادربورد . آن را با چهار پیچ سفت می کنیم ( درایوهای مختلف از پیچ های مختلفی بهره می گیرند بنابراین سعی کنیم از آن هایی که همراه درایو عرضه می شوند استفاده کنیم ) . محل دایو internal را همراه با هارد درایو نصب شده خارج از کیس نگه می داریم تا زمانی که کابل ها را وصل کنیم .سپس آن را به جای خودش بر می گردانیم و سفت می کنیم .
همانند هارد درایوها , درایوهای نوری نیز می توانند master یا slave باشند . اگر فقط یک درایو داشته باشیم مهم نیست که جامپرهای آن چگونه ست می شوند . اما اگر دو درایو داشته باشیم یکی باید master و دیگری باید slave باشد . اکنون برای هر دایو نوری ( CD-ROM , DVD-ROM یا CD-RW ) یک محل external جدا می کنیم . پوشش متناظر را از جلوی کیس بر می داریم . ممکن است یک صفحه پانچ شده فلزی وجود داشته باشد که احتیاج به برداشتن آن نیز هست . درایوها را در محل ها سر می دهیم . بسته به کیس , طرف چپ درایوها ( وقتی به سمت جلو کیس نگاه می کنیم ) قابل دسترسی آسان تر نسبت به طرف راست می باشد . سفت کردن این درایوها تنها با دو پیچ در طرف چپ کافی است .
توجه داشته باشید كه بعضی از CD و DVD رام یا رایتر ها هم خروجی SATA دارند یعنی می توانید خروجی آنها را به ورودی SATA روی مادربود متصل كنید.
اتصال کابل های Data و Power
بیشتر مادربوردها شامل دو کابل ریبون ۴۰ پینی برای درایوهای IDE و یک کابل ۳۶ پینی برای درایوهای فلاپی و یك كابل SATA برای اتصال برق به هارد های SATA هستند اگر هم این كابل (كابل برق SATA) روی منبع تغذیه یا پاور شما نبود می توانید تبدیل كابل برق IDEبه SATA را تهیه فرمائید كه تصویر آن در زیر مشخص است.
همراه با مادربوردهای جدید امروزی حداقل یک و ممکن است هر دو از کابل های ۴۰ پینی در وا قع ۸۰ سیم داشته باشند ( این ها برای درایوهایی هستند که از رابط ATA-66 یا سریع تر استفاده می کنند ) و یک کانکتور آبی دارند .
کانکتورها معمولا اسلات شده هستند . بنابراین آن ها فقط در یک جهت نصب می شوند . اگر این گونه نیستند نگاهی به خود ریبون می اندازیم , یک سیم , رنگی است . آن سیم باید به پینی که با ۱ لیبل گذاری شده است یا با یک پیکان روی درایو و مادربورد به ترتیب علامت گذاری شده است مرتبط شود . فلاپی درایو را در یک محل درایو ۳ پینی External نصب می کنیم . همانند درایوهای نوری , شاید احتیاج به برداشتن کاور و صفحه پانچ باشد . آن را حداقل با دو پیچ سفت می کنیم .
اگر تنها یک کابل ۸۰ سیمی داشته باشیم , سر آبی آن را به پورت IDE اصلی مادربورد متصل می کنیم . سپس به بقیه کانکتورها نگاهی می اندازیم .یکی باید با عنوان ” master ” لیبل گذاری شده باشد . آن را به هارد درایو master ( یا تنها هارد درایو ) متصل می کنیم .اگر دو تا هارد درایو داشته باشیم کانکتور آخری روی کابل را به درایو master متصل می کنیم و کانکتور میانی را به slave . همین کار را با درایوهای نوری تکرار می کنیم , آن ها را به پورت IDE دوم متصل می کنیم . کابل فلاپی درایو یک گره در یک انتهایش دارد . آن سر را به کانکتور ۳۶ پینی فلاپی درایو متصل می کنیم و مطمئن می شویم که ترتیب کابل رنگ شده را با پین های مارک حفظ کرده ایم . سر دیگر کابل را به اسلات مخصوص روی مادربورد متصل می کنیم .باید توجه کرد که هنگام اتصال قطعات IDE باید از اتصالات درایوهای با سرعت بالا ( Ultra-ATA/100 ) با درایوهای سرعت پایین ( ATA/33 ) اجتناب کرد . به عنوان مثال اگر ما یک جفت هارد درایو داشته باشیم که یکی از آن ها brand-new ATA/100 و دیگری یک درایو قدیمی تر باشد , ما باید آن دو را در کانال های جداگانه نگهداری کنیم . چرا که سرعت انتقال پایین تر درایو قدیمی , مزایای درایو جدید را از بین می برد . حساب انگشتی : سریع را با سریع و کند را با کند باید نگه داشت .
نصب کارت های expansion
اکنون که قطعات اصلی را نصب کرده ایم ما باید کارت های expansion را نصب کنیم . ما قبلا کارت گرافیک AGP را برای تست کارایی اجزای اصلی نصب کرده ایم . ما همچنین احتمالا کارت صدا و کارت های PCI دیگری نیز داریم که لازم است آن ها را در اسلات های PCI سفید رنگ نصب کنیم . اگر مادربورد چیپ audio به صورت onboard داشته باشد و ما مایل به نصب کارت صدا به جای آن باشیم , ما باید ساپورت audio ی مادربورد را از کار بیندازیم از طریق برنامه Bios setup .
نصب کارت های expansion در مقایسه با تمام مراحلی که قبلا انجام داده ایم ساده است . به سادگی , gate ی ( کادر فلزی کوچک در پشت کیس ) را که متناظر با اسلات کارت است بر می داریم و با دقت کارت را در محلش قرار می دهیم . اطمینان حاصل می کنیم که آن را در جایش کاملا به طرف پایین فشار می دهیم , آن را با یک پیچ سفت می کنیم .( باید توجه کرد که بیشتر کیس ها از پیچ های عریض برای اسلات های expansion بهره می گیرند اما بعضی از پیچ های باریک استفاده می کنند ) . این کار را برای تمام کارت های expansion که مایل به نصب آن ها هستیم انجام می دهیم : video , audio , network و غیره .
اکنون یک کابل اضافی وجود دارد که باید نسبت به آن دقیق باشیم . درایو CD-ROM همراه با یک کابل خاکستری عرضه می شود . ما باید یک طرف آن را به کانکتور audio-out درایو متصل کنیم . و سر دیگر آن را به قاب CD-in کارت صدا ( یا مادربورد , اگر از sound onboard استفاده می شود ) . این کابل یک ضرورت در PC کاربردی نیست . هدف از آن این است که موزیک را از درایو سی دی رام به فرم آنالوگ تا کارت صدا عبور دهد . همچنین در بیشتر موارد این امکان وجود دارد تا از این کابل استفاده نشود و به تبادل دیجیتال موزیک از کابل ریبون IDE تکیه شود .
تهران-میدان انقلاب-کارگر شمالی-خ نصرت-نرسیده به جمالزاده-ساختمان۹۸-واحد۳
۰۲۱۶۶۹۲۲۳۷۹—–۰۲۱۶۶۹۳۵۹۲۱